Ցմահ դատապարտյալի միակ հույսը հանրապետության նախագահն է

Մեծարգո պարոն նախագահ, Ձեզ է կրկին դիմում ցմահ դատապարտված բանտարկյալ Ստեփան Արտյուշայի Գրիգորյանը: Պարոն նախագահ, առաջացել են խնդիրներ, որոնց պատասխանը միմիայն Դուք կարող եք տալ: Փորձեցի հարցերիս պատասխանները գտնել Ձեր ներքին օղակներում, բայց, ավաղ, բոլորը միաձայն մի լուծում են մատնացույց անում՝ դիմել Բաղրամյան 26, այսինքն՝ Ձեզ: Բոլոր այն պատկան մարմինները, որոնց դիմում եմ, իրենց պաշտոնական պարտականությունների շրջանակներում որևէ խնդիր լուծելու համար՝ որպես պատասխանատվությունից խուսափելու միջոց, վկայակոչում են Ձեզ՝ ասելով, թե իբր այդ հարցերի լուծման համար միմիայն Ձեր համաձայնությունն ու թույլատվությունն է անհրաժեշտ: Ներկա պահին սա մասնավորապես վերաբերում է իմ վաղաժամկետ ազատման հարցին: Պարոն նախագահ, արդեն 20 տարի է , ինչ գտնվում եմ այս դժոխքում: Գործող օրենքով արդեն վաղաժամկետ ազատման իրավունք ունեմ, չունեմ չարամիտ խախտումներ և վերջիվերջո կյանքից ոչ ոքի չեմ զրկել: Նախկինում և ներկայումս ՀՀ արդարադատության նախարարության բոլոր օղակներում ինձ ճանաչող բազմաթիվ աշխատակիցների կողմից բնութագրվում եմ որպես Մարդ: 29.05.2015թ-ին քրեակատարողական հիմնարկի վարչակազմի «անկախ» հանձնաժողովը մեկ տարով հետաձգեց վաղաժամկետ ազատմանս հարցը՝ մեկնաբանելով, թե վաղաժամկետ ազատման նոր օրենքի նախագիծը գտնվում է կառավարությունում և գործող օրենքը ուժ չունի, բայց իրավաբանական կրթություն պետք չէ հասկանալու համար, որ մինչև նոր օրենքի ուժի մեջ մտնելը գործում է գործող օրենքը, որին ևս մեկ անգամ ծանոթացրել է ՀՀ ԱՆ ՔԿՀ-ների վարչության պետի տեղակալ պարոն Ա.Համբարձումյանը: Պարոն Նախագահ, առանց Ձեր հրահանգի «սայլը տեղից չի շարժվի», և ես կշարունակեմ մնալ այս դժոխքում՝ խելագարության հասցնող անհույս վիճակում. խելագարության նախադեպն ունեք: Ձեր լռությունը կվկայի այն մասին, որ ներքին օղակների անգործության պատճառը Բաղրամյան 26-ն է: Ցմահ բանտարկյալ Ստեփան Գրիգորյան