Շենգավիթի դատավորի «միսիան» ոչ թե արդար ապրելն է, այլ դրա տակ մարդկանց «քցելը»

Հունիսի 26-ին [color=#CC0000]SHAMSHYAN.com[/color]-ը [url=https://shamshyan.com/hy/article/2015/06/26/57773/]հրապարակել [/url]էր, որ Արդարադատության խորհուրդը պատրաստվում է քննարկել Շենգավիթ վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Իշխան Բարսեղյանին կարգապահական տույժի ենթարկելու հարցը։ Տպավորություն էր, որ դատական համակարգը քաղաքական կամք է դրսևորում` ինքնամաքրվելու, բայց, դեռևս մեզ համար անհայտ պատճառներով, խորհուրդը կարճեց Բարսեղյանի նկատմամբ հարուցված կարգապահական վարույթը: Պատճառներին [color=#CC0000]SHAMSHYAN.com[/color]-ը դեռ կանդրադառնա, սակայն առայժմ ներկայացնենք սուրբ դատավորի վերաբերյալ ոչ այնքան սուրբ փաստերին: Ի դեպ, նրա մասին ոչ այնքան սուրբ փաստերն առկա են հենց Դատալեքսում: Մեր նախորդ հրապարակման մեջ նշել էինք, որ Դատալեքսում առկա են 4 դատական գործեր, որոնցով պատասխանող է Շենգավիթ վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Իշխան Բարսեղյանը: Մասնավորապես, մեկ գործով քաղաքացի Էդգար Յուրիկի Մնացականյանը, դիմելով դատարան, հայտնել է, որ իր և պատասխանող Իշխան Բարսեղյանի միջև 22.01.2014 թվականին կնքվել է փոխառության պայմանագիր, ըստ որի վերջինս հայցվորից ստացել է 35000 ԱՄՆ դոլար և պարտավորվել է այն վերադարձնել մինչ 22.06.2014 թվականը, սակայն պարտավորության ժամկետը լրացել է, բայց պատասխանողը հրաժարվում է այն կատարելուց: Ելնելով վերոգրյալից՝ խնդրել է պատասխանող Իշխան Արամայիսի Բարսեղյանից հօգուտ իրեն բռնագանձել 35.000 ԱՄՆ դոլարին համարժեք ՀՀ դրամ, ինչպես նաև Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական օրենսգրքի 411-րդ հոդվածով հաշվեգրվող տոկոսները` սկսած 23.06.2014թ. մինչև պարտավորության դադարման օրը: Թե հետո ինչ մեթոդներ է գործի դրել դատավոր Բարսեղյանը, բայց հայցվորն, ի վերջո, հետ է վերցրել իր հայցադիմումը և գործը կարճվել է: Մեր տեղեկություներով Բարսեղյանը փոձել է, ժողովրդի լեզվով ասած, քցել պարտատիրոջը, սակայն հասկանալով, որ համը դուրս է գալիս ու տուժողը դիմել է դատարան, արագ միջոցներ է ձեռնարկել: Ի դեպ, այս սուրբ դատավորի վերաբերյալ բոլոր գործերը փողի հետ են կապված: Դրանց հերթով կանդրադառնանք այլ հրապարակումներում: Բայց երկու բառով ուզում ենք անդրադառնալ երևույթի բարոյական կողմին: Ինչպես է դատական համակարգը հանդուրժում դատավորի այս տեսակը, ով ինքը կոչված է արդարադատույուն իրականացնել, սակայն հենց ինքը անարդարություններով հարուստ կեսակերպ է վարում` վկան այն դատավարությունները, որոնք բոլորն էլ նույնաբովանդակ են` փողի, քցելու հետ կապված են: Դատավորի, որի իրավագիտակցությունը ընդամենն այնքան է, որ լրատվամիջոցին տված հարցազրույցում, իր վերաբերյալ հրապարակված փաստերը ժխտում է` երեխաների արևով երդվելով: Դատավոր Բարսեղյանը, ինչ է, դատական վճիռներ կայացնելիս էլ է առաջնահերթ առաջնորդվում արդարությունը` պապայի արև երդումների իրավական կատեգորիայով? Հ.Գ. Ինչպես մեր նախորդ հրապարակման մեջ էինք ասել, հիմա էլ ասենք, որ ամենազավեշտալին, որ այս արդարադատության մարմնավորումը մեքենաների մեջ թաքնված է գնում աշխատավայր ու դուրս գալիս: Իհարկե, հիմա, զավեշտալիից բացի, նաև հասկանալի է դառնում նրա անհանգիստ ապրելակերպը: