211652_close_icon

«Լավրովի պլանն» ընդունելի՞ էր․ «Առավոտ»

views-count1903 դիտում article-date 11:27 17-02-2021
«Առավոտ» թերթի առաջնորդողը գրում է․ «Ակնհայտ էր, որ Հայաստանի երրորդ նախագահի՝ «Արմնյուզին» տված ծավալուն հարցազրույցից հետո իշխանության ներկայացուցիչները, կողմնակիցներն ու քարոզիչները անեծքների իրենց չափաբաժինն են արձակելու Սերժ Սարգսյանի հասցեին: Բայց անձամբ ինձ որեւէ մեկին գովելը կամ փնովելը չի հետաքրքրում, պարզապես արձանագրեմ, որ նախկին նախագահի քննադատության մի մասն, իմ կարծիքով, տեղին էր:

Բայց կան սկզբունքային հարցեր, որոնցում Սերժ Սարգսյանի տեսակետն ինձ համար ընդունելի չէ, եւ կան հարցեր, որոնք հավելյալ պարզաբանման կարիքն ունեն: Ես դրա մասին եմ գրում ոչ թե «անցյալը փորփրելու», այլ հասկանալու համար, թե որ ուղղությամբ պետությունը պետք է առաջ շարժվի:

Ես կտրականապես համաձայն չեմ երրորդ նախագահի հետ, որ 2018 թվականի շարժումն իր էությամբ հակաղարաբաղյան էր: Շարժումը բացարձակապես արցախյան բաղադրիչ չուներ: Քաղաքացիները փողոց էին դուրս եկել, որովհետեւ դժգոհ էին Սերժ Սարգսյանի «երրորդ ժամկետից», այսինքն՝ վարչապետի պաշտոնին տեղափոխվելով՝ իշխանությունը պահպանելու ցանկությունից, մարդիկ ցանկանում էին նաեւ վերջ դնել կոռուպցիային եւ կամայականություններին: Նրանք, ովքեր ղեկավարել են այդ շարժումը, նույնպես առաջնորդվում էին այդ օրակարգով:

Այլ հարց է, որ Փաշինյանը եւ նրա թիմը ունակ չեղան ստանձնել պետության ղեկը եւ, մասնավորապես, ապահովել Արցախի եւ Հայաստանի անվտանգությունը: Բայց եթե մարդիկ գլուխ չեն հանում պետության ղեկավարումից եւ մտավոր տեսանկյունից այնքան սահմանափակ են, որ դա չեն հասկանում, դա դեռ չի նշանակում, որ նրանց մտադրությունները կեղտոտ են:

Իսկ Արցախի մասին հեղափոխության ժամանակ ասվում էր, որ եթե մենք լինենք ժողովրդավարական եւ կոռուպցիայից զուրկ երկիր, ապա կհաղթենք մեր բոլոր հակառակորդներին: Այդ թեզն, ինչպես պարզվեց, սխալ էր, որովհետեւ մեզ հաղթեցին Թուրքիան եւ Ադրբեջանը, որոնք ամենեւին ժողովրդավար երկրներ չեն, եւ որտեղ իշխանությունը շատ ավելի կոռումպացված է, քան Հայաստանի որեւէ իշխանությունը:

Ավելի կարեւոր է ապագայի տեսանկյունից մեկ այլ խնդիր՝ այն, ինչ պայմանականորեն անվանում ենք «Լավրովի պլան»՝ Արցախը շրջապատող 5, իսկ այնուհետեւ 2 շրջանի զիջում, Լաչինի միջանցքի եւ նախկին ԼՂԻՄ-ի՝ որպես հայկական տարածքի պահպանմամբ՝ համապատասխան միջազգային երաշխիքներով: Իր հարցազրույցում Սերժ Սարգսյանն ասում է, որ հակված էր այդ ծրագիրն ընդունել, բայց ՀՀԿ-ականների եւ նրանց առաջնորդի նախորդ հայտարարություններից ամենեւին չէր բխում, որ նրանց համար այդ ծրագիրն ընդունելի էր: Հակառակը՝ անգամ հեղափոխությունից հետո նրանք ասում էին, որ այդ ծրագիրը հերոսաբար մերժել են՝ վկայակոչելով նաեւ Բելառուսի նախագահի խոսքերը:

Իրականությունը, հավանաբար, այն է, որ նախորդ իշխանությունը թեեւ «ոչ» չէր ասում «Լավրովի պլանին», բայց մտածում էր, որ որեւէ ձեւով հնարավոր է խուսափել վերջնական «այո» ասելուց: Ի տարբերություն Փաշինյանի, որը կարծում էր, թե նա այնքան «դուխով» է, որ կարող է, հայերեն ասած, «պասլատ անի» «Լավրովի պլանը»: Չեմ ուզում այստեղ որեւէ մեկին կշտամբել: Ցանկանում եմ, որ դա դաս լինի բոլորիս համար»:

Ամբողջությամբ՝ թերթի այսօրվա համարում։

Նմանատիպ նյութեր