ԱԳ նախարար Զոհրաբ Մնացականյանի ճեպազրույցը լրագրողների հետ Հաղթանակի օրվան նվիրված միջոցառումների շրջանակներում

[b]Հարց[/b]. Պարոն նախարար, ի՞նչ նշանակություն ունի այս տոնը Ձեզ համար: [b]Զոհրաբ Մնացականյան[/b]. Հաղթանակի խորհուրդն ոգու ուժն է, որովհետև բոլորս մեր ընտանիքներում ունենք մեր պապերին, տատերին, որոնք մասնակցություն, առնչություն են ունեցել: Մենք բոլորս գիտենք, թե որքան մեծ է եղել Հայաստանի, հայ ժողովրդի ներդրումը Մեծ հաղթանակի մեջ, և այդ ոգին փոխանցվում է սերնդեսերունդ: [b]Հարց[/b]. Այս օրերին լուրջ քննարկումների առարկա է դառնում Հայաստան-Արցախ ռազմավարական դաշինքի կնքման անհրաժեշտությունը: Այս պահին Դուք տեսնու՞մ եք նման դաշինքի կնքման անհրաժեշտություն, և հնարավո՞ր է, որ որպես քաղաքացի կամ որպես նախարար միանաք այդ դաշինքի կնքման ստորագրահավաքին: [b]Զոհրաբ Մնացականյան[/b]. Ես կարծում եմ, որ յուրաքանչյուր հարց անհրաժեշտ է շատ զգուշավոր և մանրամասն քննել, հասարակական քննարկումներ անել, հաշվի առնել բազմաթիվ հանգամանքներ, մինչ վերջնական որոշման գալը: [b]Հարց[/b]. Այսինքն, ըստ էության, այդ համաձայնագրի կնքման հետ կապված, ձեռնպա՞հ եք մնում դիրքորոշում հայտնելուց: [b]Զոհրաբ Մնացականյան[/b]. Գիտենք, որ Արցախի հետ ունենք բոլոր առումներով այնքան ամուր, այնքան խորը կապ՝ հիմնվելով այն կարևոր սկզբունքի վրա, որ Լեռնային Ղարաբաղը մեր հայրենակիցների հայրենիքն է, որտեղ ապրում են մեր հայրենակիցները: Եվ ես բազմիցս նշել եմ, որ հայրենակիցներն ինչ-որ մի հավաքական տեսական հասկացություն չեն, այլ շատ կոնկրետ մարդիկ են՝ իրենց անվտանգության հարցերով, և Հայաստանը եղել և մնում է Արցախի բնակչության անվտանգության միակ երաշխավորը: Այդ առումով՝ ինչպես ենք մենք ապահովում այդ գերխնդիրը և ինչ գործիքներով ենք անում, դա միշտ եղել է և շարունակական հարց է: [b]Հարց[/b]. Իրավական ամրապնդման մասի՞ն է խոսքը: [b]Զոհրաբ Մնացականյան[/b]. Դրա համար եմ ասում, որ մենք արդեն ունենք բավարար գործիքներ, հսկայական գործիքներ` ապահովելու մեր գործառույթը` երաշխավորելու Լեռնային Ղարաբաղի անվտանգությունը: Սա շարունակական աշխատանք է, և բոլոր նոր գործիքները կքննարկենք, կգնահատենք. այժմ գնահատման շրջան է: [b]Հարց[/b]. Ապրիլի 15-ին Դուք համատեղ հայտարարությամբ հանդես եկաք տարածաշրջանում Արցախյան հակամարտության համատեքստում լարվածության նվազման հետ կապված, սակայն վերջին շաբաթների վարկանիշը վկայում է սահմանային իրավիճակի... [b]Զոհրաբ Մնացականյան[/b]. Բնականաբար դա շատ մտահոգիչ է, բնականաբար, մենք խստորեն հետևում ենք իրավիճակին, բնականաբար, մենք օգտագործում ենք բոլոր ձևերը, բոլոր անհրաժեշտ քայլերը, որպեսզի շարունակենք վերահսկել իրավիճակը և ապահովենք, որպեսզի մեր պայմանավորվածությունները չխախտենք։ [b]Հարց[/b]․ Վերջին պայմանավորվածությունը խախտվե՞լ է։ Զոհրաբ Մնացականյան. Եղել է շատ վտանգավոր զարգացում, և մենք անում ենք ամեն բան, որպեսզի շարունակենք վերահսկել այն պայմանավորվածությունները, որոնց մեզ հաջողվել է հասնել։ [b]Հարց[/b]. Վարչապետ Փաշինյանը վերջին շրջանում պարբերաբար հայտնում է, որ ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման հարցում պետք է ժողովրդի տեսակետը նաև հասկանալի լինի, հասկանալի լինի, թե ինչ է ժողովուրդը ցանկանում: Դուք ո՞նց եք պատկերացնում ժողովրդի ներգրավումը բանակցային գործընթացում: [b]Զոհրաբ Մնացականյան[/b]. Կներեք, եթե Դուք այդպես եք հասկանում, ապա դուք սխալ եք հասկանում: Ես կխնդրեմ ուղղակի մի քիչ ավելի ուշադրություն դարձնեք, թե ինչպես են աշխատում համակարգերը: Դուք պատկերացնում եք, որ երբ որ վարչապետը ասում է՝ ժողովուրդն է պատասխանում, ժողովո՞ւրդը պետք է գնա բանակցի: Կա կառավարություն, կառավարությունն ունի իր մանդատը, մանդատը տրված է ժողովրդի կողմից` ընտրությունների միջոցով, կառավարությունը իր մանդատների շրջանակում է գործում, կառավարությունը չի կարող անել որևէ բան, որը խախտի մանդատը։ Կառավարությունը ժողովրդի մանդատի հիման վրա իր վրա վերցրել է պատասխանատվությունը և տանելու է մինչև վերջ բանակցություններում։ [b]Հարց[/b]. Ժողովրդի տեսակետը ո՞նց եք պարզելու, պարոն Մնացականյան, հանրաքվեներ, թե ՞ ինչպես։ [b]Զոհրաբ Մնացականյան[/b]. Մենք դեռևս այդ փուլում չենք, չունենք ձևեր հասկանալու, թե ինչպես է աշխատում մեր հասարակական կարծիքը մեր հասարակության մեջ, առավել ևս՝ մի հասարակության, որն ինստիցուցիոնալ առումով շատ ավելի զարգացած է, քան մեզ թվում է, շատ ավելի զարգացած է, որպեսզի մենք կարողանանք տարբեր ձևերով տեսնել ժողովրդի կամքի արտահայտումը։ [b]Հարց[/b]. Ո՞ր փուլից պետք է փորձենք հասկանալ։ [b]Զոհրաբ Մնացականյան[/b]. Դժվարանում եմ ասել, մենք հիմա գիտենք, որ կառավարությունն ունի իր պատասխանատվությունը՝ բանակցելու և փնտրելու խաղաղ կարգավորման ձևաչափ, ձևեր, և այդ առումով կառավարությունն ունի պատասխանատվություն: Չեմ կարծում, որ հիմա ժամանակն է մանրամասնելու։ [b]Հարց[/b]. Պարոն Փաշինյանը հաճախ է այդ մասին խոսում, և դրա համար բնական է, որ մեր մոտ էլ հարցեր կան։ [b]Զոհրաբ Մնացականյան[/b]. Վարչապետը խոսում է սկզբունքի մասին, որովհետև հաճախ եղել են իրավիճակներ, երբ ենթադրություն է եղել, թե ինչ-որ գործընթաց է տեղի ունենում, որը կարող է ժողովրդից կտրված լինել: Ինչպե՞ս կարող է դա լինել: Մեր հասարակության մեջ, մեր երկրի մեջ կառավարությունն արտահայտում է ժողովրդի կամքն՝ արտահայտված ընտրությունների միջոցով, և այդ կամքի, այդ մանդատի հիման վրա է իր վրա վերցրել պատասխանատվությունը: [b]Հարց[/b]. Առաջիկա օրերին Բրյուսելում է լինելու վարչապետը, հնարավո՞ր է, որ հանդիպում կայանա Ադրբեջանի նախագահի հետ։ [b]Զոհրաբ Մնացականյան[/b]. Դեռևս որևէ ծրագրված բան չկա։ [b]Հարց[/b]. Միջոցառմանը ներկա էին նաև օտարերկրյա դիվանագետներ, նրանք ի՞նչ տպավորություն ունեին, ի՞նչ էին ասում, ի՞նչ էին ասում ձեզ: [b]Զոհրաբ Մնացականյան[/b]. Ասում էին, որ սա ոչ միայն միջոցառում է, որտեղ պաշտոնական գործառույթներ են իրականացվում, այլ սա իրական ոգու արտահայտություն է, հաղթանակի այդ ոգու, ուրախության, հարգանքի բոլոր մարդկանց, ովքեր մասնակցել են պատերազմին: Այդ խորհուրդը բնական է, և դա մենք զգացել ենք շատ խորը և փոխանցելու ենք սերնդեսերունդ: [b]Հարց[/b]. Պարոն Մնացականյան, Հայաստան-Արցախ ռազմավարական դաշինք ստեղծելու հետ կապված արդեն ստորագրահավաք է սկսվել, ինչպե՞ս եք սա գնահատում: [b]Զոհրաբ Մնացականյան[/b]. Ես արդեն խոսել էի դրա մասին, ես դեռևս կխուսափեմ որևէ մեկնաբանություններից, որովհետև ես ասել եմ արդեն, որ Հայաստանը և Արցախն ունեն բավական հստակ ձևավորված խորը համակարգ միմյանց միջև: Հայաստանը եղել և մնում է Արցախի անվտանգության միակ երաշխավորողը: Արցախը մեզ համար, բոլորիս համար, ողջ հայության համար եղել և մնում է անվտանգության խնդիր, մեր 150.000 հայրենակիցների անվտանգության խնդիր, և մենք մնում ենք երաշխավորը: Մենք ունենք բազմաթիվ ձևեր և բազմաթիվ գործիքներ արտահայտելու և ապահովելու այդ երաշխավորման գործառույթը և մենք տարբեր նոր գործիքներով լրացնելու և ամրապնդելու ենք այն, ինչը մշտական և շարունակական գործընթաց է: Իսկ թե ինչպես դա ողջամիտ անել՝ դեռ քննարկման առարկա է: