«Չի կարելի նստել ու սպասել, թե ով կասի` գյադեք էս յան, գյադեք էն յան». aravot.am

«Այո, կյանքը շարունակվում է, բայց ցավալի է, որ այսպես է շարունակվում, մենք տանջվում ենք, մեր հոգիները պղտորվում են այս ամեն ինչից… Ինչ-որ տեղ մեր պահվածքը վայել չէ հայ ժողովրդի պահվածքին, երբ խոսում ենք դարերից գալու մասին, բայց մեզ հարիր չենք ներկայանում: Ամաչում եմ այս իրավիճակից, մեր երկիրը ներկայացնելուց, տարբեր ելույթներից: Վերջիվերջո պետք է հասկանանք` ով ենք մենք: Մենք կորցնում ենք մեր արժեքները, դիմագիծը… Այդպես էլ չհասկացանք` ով է մեր բարեկամը, ով է մեր ընկերը, ու որն է պատճառը, որ վերջում միշտ բոլորը մեզ դավաճանում են: Այս ամենը շատ ցավալի է»,-«Առավոտի» հետ զրույցում ասաց ՀՀ ժողովրդական նկարիչ Փարավոն Միրզոյանը:

Նրա ձեւակերպմամբ. «Պետք է մտածել այն մասին, թե ինչ անես, որ ժողովուրդը սիրի իր հայրենիքը, վերջիվերջո հասկանանք, թե ինչ ենք ուզում այս աշխարհից: Ինձ համար, օրինակ, տհաճ են այն տեսարանները, որ փողոցներում երիտասարդները գավառական ձեւով ինչ-որ թխվածքներ են հավաքում առաջնագիծ ուղարկելու համար… Մենք պետությո՞ւն ենք, թե՞ Քրիստոսի արձան դնողներ… Չի կարելի, ես խնդրում եմ ձեզ՝ ժողովուրդ, մարդիկ, մշակույթի գործիչներ, հարուստներ, մի քիչ մտածեք մեր երկրի մասին… Չէ՞ որ օր օրի կորցնում ենք մեր երկիրը, կորցնում ենք մեր այն հեղինակային պատկերը, որն ունեինք աշխարհում: Անհասկանալի է, թե ինչ է կատարվում այսօր, անհասկանալի է ամեն բան` ղեկավարումը, կրթական համակարգի տհաճ փոփոխությունները… Դուք չեք ապրում, մտածում եք, ոնց անեք, որ երկիրը արագ քանդվի, ավելի արագ թուլանա: Մենք չենք կարողանում անել այն, ինչն իրականում անհրաժեշտ է, մենք նստել սպասում ենք, թե ով մեզ կասի՝ գյադեք էս յան, գյադեք էն յան, այսպես չի կարելի: Մեր նման պետությունը պիտի իր հստակ ծրագիրն ունենա, մինչեւ անգամ մեռնելու ծրագիրը: Թե չէ՝ անծրագիր, անիմաստ, աննպատակ, ոնց կլինի էսպես… Տուն-տունի՞կ եք խաղում»:

Ամբողջությամբ կարդացեք սկզբնաղբյուր կայքում։