Չէիք հավատո՞ւմ, որ ձյուն է գալու

Հրեա երեխան հավատում է, որ Մովսեսը ծովը մեջտեղից կիսել է: Խոսքին հավատալը մարդկային թերություն չի, ինչպես կարծում են որոշ մարդիկ: Այն մարդկային ամենալուսավոր որակն է, որը նպաստում է առաջադիմությանը: Մի քանի օր առաջ օդերեևութաբանն ասաց, որ ձյուն է գալու, սակայն մարդը չհավատաց: Գյուղացին չհավատաց, չհավատաց վարորդը, չհավատաց պաշտոնյան ու առավոտյան աշխատանքի գնացող սովորական մարդը չհավատաց: Արդյունքում գարնանային ձյունը աղետալի պատկեր ստեղծեց: Առաջ այդպես չէր: Խոսքին չէին կասկածում: Սակայն երբ ուշ միջնադարում ասպարեզ իջավ կասկածի-հավատի տեսությունը, կասկածը դարձավ ճշմարտությանը հասնելու ելակետ: Այսինքն տեղեկությունը կամ խոսքը սկզբում կասկածի տակ է առնվում, հետո քննվում, հետո նոր ընդունվում կամ չի ընդունվում: Օրինակ՝ ձյան գալու մասին օդերևութաբանի հաղորդումը նախ կասկածի տակ է դրվում, ապա քննվում, իսկ հետո ընդունվում կամ չի ընդունվում: Այդպես եղավ նաև այս պարագայում: Մարդը ձյան գալու մասին հաղորդումը կասկածի տակ առավ, որովհետև գարնան կեսին այդպիսի ձյան տեղում չէր հիշում: Հետո հավանական էլ չէր, որ այդքան ձյուն կարող էր գալ, կամ այդքան կարող էր ցրտել, որովհետև գարուն էր և եղանակն արդեն տաքացել էր: Իսկ արկտիկական ցիկլոնի մասին պատկերացում կազմելու համար պետք էր աշխարհագրական գիտելիք, որը չուներ: Այդ պատճառով չկարողացավ պատշաճ քննել, թե որքանով է արժանահավատ արկտիկական ցիկլոնի, ձյան և ջերմաստիճանի անկման մասին հաղորդումը: Եվ քանի որ կասակածները խորն էին, իսկ քննության համար բավարար տվյալներ չկային, ապա մարդը չհավատաց օդերևութաբանի հաղորդմանը: Այսպիսով, օդերևութաբանին չհավատալու պատճառը չհիմնավորված կասկածամտությունն է, շաղախված սեփական կարծիքի հանդեպ չհիմնավորված վստահությամբ կամ մեծամտությամբ: Դրան գումարվեց ընդհանուր դեպրեսիան և մարդն ակամա դրսևորեց իրականությանը ոչ համարժեք վարք: Մարդուն ասացին, որ ուժեղ ձյուն է գալու և սաստիկ ցրտելու է եղանակը, սակայն նա դրան համարժեք գործողություն և քայլ չարվեց: Ժամանակին չմաքրվեցին ավտոճանապարհները, այգիները չպաշտպանվեցին, բազմաթիվ ավտովթարներ գրանցվեցին և այլն: Միայն անվերջ կրկնում էր, որ չէր սպասում այդպիսի կլիմայական աղետ: Պատրաստ չէր: Հավատի դեֆիցիտը առավել նկատելի է հանրային հարաբերություներում: Մարդը չի հավատում մշակութային գործչին, քահանային, նախարարին, պատգամավորին, գրողին, նկարիչին, երաժիշտին: Առավել մտահոգիչ է այն, որ երեխան չի հավատում ուսուցչի խոսքին: Ուսումնական առաջադիմության ընդհանուր անկման պատճառը ուսուցչի խոսքի նկատմամբ հավատի բացակայությունն է: Հավատի դեֆիցիտն է պատճառը, աղքատությունը չի պակասում, երկիրը չի հզորանում և ոչ ոք ծովը մեջտեղից չի կիսում: [b]ԹԱԹՈՒԼ ՄԿՐՏՉՅԱՆ[/b]