Հայաստանի համար ճակատագրական որոշումներն ընդունում են մարդիկ, ում անուններն հայտնի չեն. 168 Ժամ

«168 Ժամ»-ը գրում է. « Հայաստանում շատ քչերն են դեմքով ճանաչում ՄԱԿ-ում Հայաստանի Հանրապետության դեսպան, մշտական ներկայացուցիչ Կարեն Նազարյանին: Նա բավական բարեկիրթ, մտավորական անձնավորություն է, հմուտ դիվանագետ: Մարտի 27-ին նա Հայաստանի Հանրապետության անունից «դեմ» է քվեարկել Ուկրաինայի տարածքային ամբողջականությունը ճանաչող և Ղրիմի հանրաքվեի օրինականությունը չճանաչող բանաձևին: Ոչ միայն Հայաստանում, այլև աշխարհի թվով տասը երկրներում շատ քչերն են ճանաչում ՄԱԿ-ում իրենց պետությունների ներկայացուցիչներին: …Մենք դեմքով չենք ճանաչում Կարեն Նազարյանին, առավել ևս չենք ճանաչում այն մարդու կամ մարդկանց դեմքերը, ովքեր Հայաստանի իշխանությանն են փոխանցել Ռուսաստանի պահանջը կամ սպառնալիքը` «դեմ» քվեարկել` այդ բանաձևին: Հայաստանի համար ճակատագրական որոշումներն ընդունում են մարդիկ, ում անուններն ու դեմքի արտահայտությունը մեզ հայտնի չեն կամ ոչինչ չեն ասում: Այս անդեմությունը Հայաստանի Հանրապետությանը զրկում է ինքնիշխանությունից, որպես ինքնուրույն միավոր ձայնի` որոշման իրավունքից, այսինքն` դեմքից: Այդ իրավունքը նրանց տվել է Հայաստանի հասարակությունը` անդեմությունը հանդուրժելու հարցում ցուցաբերած անդեմությամբ… «Հայաստանը դու ես»,- ասվում է վերջին տարիներին իշխանության հիմնը դարձած` անդեմ երգիչների երգում: «Հայաստանը ես եմ»,- գրված է իշխանության տարբեր դեմքերի պատկանող փողոցային գովազդային վահանակների վրա: Մարտի 27-ից այդ արտահայտության կողքին կարող է տեղադրվել նշված 10 դեմքերից յուրաքանչյուրը: Այլևս Հայաստան է նաև Սին սոն Խոն, Հայաստան է նաև Չիտսակա Չիպազիվան, Հայաստան են նաև Սերջիո Լորենտի Սոլիցը և Մարիա Ռուբյալե դե Չամորոն: Բայց առաջին հերթին` Հայաստան է Վիտալի Չուրկինը: Նա առանց խղճի խայթի կարող է ասել` «Հայաստանը ես եմ»: Մանրամասները կարդացեք թերթի այսօրվա համարում։