ԱԳ նախարար Էդվարդ Նալբանդյանի պատասխանները` Ազգային ժողովում Զարուհի Փոստանջյանի հնչեցրած հարցերին

[b]Զարուհի Փոստանջյան. [/b]Հարցս վերաբերում է առ այսօր գոյություն ունեցող ստատուս-քվոյին. խոսքս զինադադարի մասին է, որը կնքվել է Հայաստանի, Արցախի և Ադրբեջանի Հանրապետությունների ներկայացուցիչների միջև: Փաստացի արդեն երկար ժամանակ այն խախտվում է, ինչի վառ ապացույցն է շուրջ 2 շաբաթ առաջ տեղի ունեցող իրադարձությունները, երբ փաստորեն Ադրբեջանի կողմից մեծ տրամաչափի զինտեխնիկայի օգտագործման հետևանքով զոհվեցին խաղաղ բնակիչներ, այդ թվում նաև` կանայք: Ներկայումս քաղաքական օրակարգում է գտնվում Եվրասիական տնտեսական միություն Ադրբեջանի ընդունման հարցը: Այն պարագայում, երբ փաստացի արդեն ակնհայտ է, որ ստատուս-քվոն խախտված է, զինադադարի այդ փաստաթուղթը խախտված է, մենք Արցախի Հանրապետությունը ճանաչելու խնդիր ունենք: Ե՞րբ ենք դա անելու և ի՞նչ սցենարներ է մշակում ՀՀ կառավարությունը, երբ Ադրբեջանն արդեն փաստացի սկսի անդամակցել Եվրասիական տնտեսական միությանը: Որո՞նք են Ձեր ծրագրերը: [b]Էդվարդ Նալբանդյան.[/b] Տիկին Փոստանջյան, մի քանի հարց եք տվել, նախ՝ Ղարաբաղի ճանաչման վերաբերյալ: Այդ կապակցությամբ բազմիցս հայտարարվել է, որ եթե բանակցությունները այլևս հնարավոր չլինի շարունակել, այսինքն, եթե խոսքը գնա պատերազմական գործողությունների մասին, Հայաստանը՝ որպես Լեռնային Ղարաբաղի անվտանգության երաշխավոր, կձեռնարկի համապատասխան քայլեր, ներառյալ նաև՝ ճանաչումը, ինչպես նաև՝ այլ անհրաժեշտ քայլեր: Ինչ վերաբերում է Ադրբեջանի անդամակցությանը ԵՏՄ-ին՝ Դուք ինչ-որ ենթադրյալ բաների մասին եք խոսում: ԵՏՄ-ում այսօր այդպիսի հարց չի քննարկվում: Հայաստանն այդ կազմակերպության անդամ է, և բոլոր անդամներն ունեն կարծիք արտահայտելու իրավունք, իսկ այդպիսի որոշումները պետք է ընդունվեն կոնսենսուսով: [b]Զարուհի Փոստանջան.[/b] Ի՞նչ նկատի ունեք պատերազմական գործողություններ ասելով: Երբ այսօր ռմբակոծվում են Հայաստանի Հանրապետություն տարածքները, և դրա հետևանքով խաղաղ բնակիչներ են զոհվում, դա, ըստ Ձեզ, պատերազմական գործողություննե՞ր չեն: Օրինակ, Ազգային ժողովի շենքը պետք է ռմբակոծվի՞, որպեսզի այդ գործողությունները մենք դիտարկենք որպես ռազմական: Երկրորդ հարցի վերաբերյալ: Ադրբեջանի՝ Եվրասիական տնտեսական միությանն անդամակցելու պարագայում Հայաստանի դիրքորոշումի և սցենարների մշակման մասին է խոսքը: Այո, մենք պետք է ունենանք նաև սցենարներ ապագայի վերաբերյալ, քանի որ այդ հարցն այժմ շրջանառվում է միջազգային քաղաքական շրջանակներում և, բացի այդ, շրջանառվում է նաև խաղաղապահ զորքերի մուտքը մեր տարածք, ինչը նույնպես անթույլատրելի է: Այս բոլոր հարցերն այսօր օրակարգում են, և ես ցանկանում եմ իմանալ սցենարների մասին: Խոսեցիք կոնսենսուսի մասին, ես չեմ հավատում, որ մեր Հայաստանի Հանրապետության ներկայացուցիչը կարող է մեր պետության շահն այնտեղ պատշաճ կերպով պաշտպանել: [b]Էդվարդ Նալբանդյան.[/b] Դա Ձեր անձնական մոտեցումն է՝ հավատում եք, թե` չեք հավատում, դա Ձեր խնդիրն է։ Դուք մի քիչ խառնում եք տարբեր ձևակերպումները: Կա հրադադար, կա ստատուս-քվո։ Դրանք տարբեր բաներ են։ Իսկ խախտվում է հրադադարը: Հրադադարն առաջին անգամ չի խախտվում։ Այն շարունակաբար է խախտվում։ Այս վերջին շրջանում խախտվում է ավելի սաստիկ ձևով։ Եռանախագահներն արդեն ուղղորդված և հասցեագրված հայտարարություններ են անում, թե ով է այդ հրադադարի խախտման պատճառը։ Նրանք ասում են, որ պետք է անպայման ստեղծվի հրադադարի խախտման հետաքննության մեխանիզմ և հայտարարում են, որ Հայաստանը համաձայն է այդ մեխանիզմի ստեղծմանը, իսկ Ադրբեջանը հրաժարվում է: Այսինքն, դրանով ասում են, որ ամբողջ պատասխանատվությունը հրադադարի խախտման և միջադեպերի համար ընկնում է Ադրբեջանի վրա: Իմիջիայլոց, երեկ Ջեյմս Ուորլիքը արձագանքել է Միացյալ Նահանգների Կոնգրեսի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նախագահ Ռոյսի և նաև կոնգրեսական Էնգելի նամակին, որում վերջիններս կոչ էին արել հավելյալ ջանքեր գործադրելու հրադադարի ամրապնդման ուղղությամբ։ Խոսքը գնում է նաև այդ մեխանիզմի ստեղծման մասին՝ պահանջելով որպեսզի Ադրբեջանը նույնպես համաձայնվի դրան: Այսինքն, նախաձեռնությանը, որով հանդես էին եկել ժամանակին եռանախագահները՝ աջակցություն է ստանում ոչ միայն միջազգային կառույցների, նաև՝ խորհրդարանների կողմից, ներառյալ նաև Ամերիկյան կոնգրեսի կողմից։ Երեկ Ուորլիքը ողջունել է Ռոյսի և Էնգելի այդ նախաձեռնությունը: Բնականաբար, մենք էլ ենք ողջունում, որովհետև խոսքը գնում է հենց այն մասին, ինչի վերաբերյալ մենք ինքներս էինք կոչ անում՝ այն մասին, որ պետք է հրադադարի ամրապնդման համապատասխան քայլեր ձեռնարկվեն, դիպուկահարների դուրսբերման, հրադադարի ռեժիմի ամրապնդման, և վերոհիշյալ մեխանիզմի ստեղծման մասին, որոնց դեմ շարունակաբար դուրս էր գալիս Ադրբեջանը: