Արևելյան գործընկերության ներկայիս ձևաչափը դառնում է՝ 3+1+2. EUobserver

Նոյեմբերի 24-ին Բրյուսելում Արևելյան գործընկերության 5-րդ գագաթնաժողովին Հայաստանի և ԵՄ-ն ստորագրեցին նոր Համապարփակ և ընդլայնված գործընկերության համաձայնագիրը (ՀԸԳՀ): Այն, ի տարբերություն 2013 թվականին չստորագրված Ասոցացման համաձայնագրի, չի պարունակում ազատ առևտրին վերաբերող կետեր, որոնք այժմ դուրս են Հայաստանի իրավասությունից և մտնում են ԵԱՏՄ-ի իրավասության տակ, [url=https://euobserver.com/opinion/140017]EUobserver[/url]-ում գրում է Chatham House-ի հետազոտող Անահիտ Շիրինյանը: Քաղաքական առումով՝ և Երևանը, և Բրյուսելը շահում են համաձայնագրի ստորագրումից՝ հասնելով մի փոխզիջումային տարբերակի, որը համատեղում է ԵԱՏՄ-ին Հայաստանի անդամակցումը ԵՄ-ի հետ նոր համաձայնագրի հետ: Դա Հայաստանին որոշակի չափով տալիս է իր երկար սպասված քաղաքական հավասարակշռությունը, իսկ Բրյուսելը ցույց է տալիս հարմարվողականություն՝ երաշխավորելով, որ ԵՄ-ն և ԵԱՏՄ-ն կարող են համատեղ գոյություն ունենալ հետխորհրդային տարածքում: Բացի այդ, նոր համաձայնագրի շնորհիվ Հայաստանը դուրս է գալիս «Արևելյան գործընկերության» «հետմնաց» մասնակիցների՝ Բելառուսի և Ադրբեջանի խմբից, որտեղ այն հայտնվել էր Վրաստանի, Մոլդովայի և Ուկրաինայի կողմից ստորագրված Ասոցացման համաձայնագիրը չստորագրելուց հետո: ՀԸԳՀ-ն այսպիսով մարմնավորում է տարբերակման սկզբունքը, որը ենթադրում է տարբեր մոտեցում իր տարբեր հարևանների հետ ԵՄ-ի հարաբերություններում: Այսպիսով «Արևելյան գործընկերության» ներկայիս ձևաչափը դառնում է ՝ 3+1+2: Այնուամենայնիվ, Հայաստանի դեպքում հավասարակշռությունը շարունակում է շեղված մնալ դեպի ԵԱՏՄ-ի ուղղությունը, որը կապում է Հայաստանի ձեռքերը երրորդ կողմերի հետ առևտրային համաձայնագրերում: