Սպայական խիստ կեցվածքով էր, բայց բարի ու փխրուն հոգի ուներ Արթուրը. aravot.am

[url=https://www.aravot.am/2020/10/24/1146317/?fbclid=IwAR22hHI9kpxtG1gSwZEgURw2dtHsSfwPRyUX0xNbvgHjsD1P7nfnq6LW9uc]Aravot.am[/url]-ը գրում է. «Երեւանցի Հասմիկ Մելքոնյանի երկու որդիները՝ Արմեն ու Արթուր Խաչատրյանները պայմանագրային ծառայողներ են, ու ամեն անգամ, երբ երկիրը վտանգի մեջ էր՝ առաջնագծում էին։ Այս անգամ էլ բացառություն չէր։ Օրը մեկ անգամ զանգում՝ կարճ ասում էին՝ լավ ենք, դու լավ եղեք։ Հոկտեմբերի 20-ի երեկոյան, սակայն, տիկին Հասմիկը անհանգստացավ կրտսեր որդու՝ Արթուրի համար։ Մտածում էր՝ Արթուրից չէ, չի զանգել․ սիրտը վատ բան էր կանխազգում, մտավախությունը փորձում էր ցույց չտալ։ Երկու օրից բոթը եկավ՝ առաջնագծում զոհվել է Արթուրը։ «Զանգում էր՝ ասում էր լավ եմ, կապի վերջ, հաղթելու ենք ու միշտ ծիծաղկոտ։ Էլ չէր թողնում շարունակեինք, մի բան հարցնեիք»,–պատմում է Արթուրի քեռին՝ Ավետիս Մելքոնյանը։ Սուսերամարտիկ էր Արթուրը, պիտի սպորտային կարողությունները զարգացներ, բայց մանկուց երազել էր գեներալ դառնալ։ Ամբողջությամբ կարդացեք սկզբնաղբյուր [url=https://www.aravot.am/2020/10/24/1146317/?fbclid=IwAR22hHI9kpxtG1gSwZEgURw2dtHsSfwPRyUX0xNbvgHjsD1P7nfnq6LW9uc]կայքում[/url]։