Սյունիքը մեր հաղթաթուղթն է, որի համար գնում է աշխարհաքաղաքական պայքար, բայց ունենք Էլչիբեյի կառավարություն. Զուրաբյան
2341 դիտում
17:44 24-07-2025
«Զանգեզուրի միջանցքը», առաջինհերթին, ադրբեջանական ծրագիրէ։ Այս մասին իր էջում գրել է ՀԱԿ փոխնախագահ Լևոն Զուրաբյանը։
Նա, մասնավորապես, նշել է. «Ադրբեջանը ցանկանում է Զանգեզուրը վերցնել իր վերահսկողության տակ և վերականգնել կապը Նախիջևանի ու Թուրքիայի հետ։
Երկրորդհերթին՝սա թուրանական ծրագիր է, որը նպաստելու է Թուրքիայի և թուրքական աշխարհի միջև կապի ու տնտեսական համագործակցության առանցքի ստեղծմանը։
Իսկհիմա՝ինչպեսէ սա դառնում աշխարհաքաղաքական ծրագիր։
Մի կողմից՝ Ռուսաստանի, Չինաստանի ու Իրանի, մյուս կողմից՝ Արևմուտքի համար շատ կարևոր է, թե այս ծրագիրը ով է վերահսկելու։
2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության ստորագրումը Ռուսաստանի կողմից փորձ էր՝ այդ ծրագիրը վերցնելու իր վերահսկողության տակ։
Բայց, բնականաբար, Արևմուտքը դրահետչէրկարողհամակերպվել և պարտադրեց Փաշինյանին վիժեցնել այդ ծրագիրը, անգամ երբ դրա գինը Ղարաբաղի կորուստն էր։
Իսկհետագայում՝ այդծրագիրըբերելարևմտյանազդեցության տակ, անգամեթեդրագինըՀայաստանի ինքնիշխանության ջախջախումն ու աստիճանական ադրբեջանականացումն է։
Պետքէ հասկանալ, որ Սյունիքը մեր հաղթաթուղթն է, մեր ակտիվն է, որի համար այժմ գնում է աշխարհաքաղաքական պայքար։
Երբունենումես նման խաղաքարտ, հայտնվում ես դժվար վիճակում, որովհետև պետք է ունենաս ծայրահեղ խելացի դիվանագիտություն, որպեսզի կարողանաս այդ աշխարհաքաղաքական մրցակցությունից դուրս գալ հաղթող։
Խնդիրը՝հաղթաթուղթը ճիշտօգտագործելն է։ Հակառակ դեպքում՝ ձեռքիցդ կխլեն ու մաս-մաս կանեն։
Այստեղէ գալիս քո հմտությունը՝ դարձնել հաղթաթուղթը մի ակտիվ, որը աշխատում է քո օգտին, ինչպես Ադրբեջանը արեց իր նավթային ակտիվի հետ 1994 թվականին՝ «Դարի գործարքով», երբ Հեյդար Ալիևը կարողացավ բանակցել բոլոր աշխարհաքաղաքական դերակատարների հետ և ներդաշնակել տարբեր պետությունների շահերը։
Մի այսպիսի «Դարի գործարք» էլ Հայաստանին է պետք։
Առայժմ մենք գնումենք Ադրբեջանի 1992–1993 թվականներիճանապարհով, և պատահականչեն Փաշինյան–Էլչիբեյզուգահեռները։
Ինչպես Փաշինյանն էՀայաստանին տանում աշխարհաքաղաքականկոնկրետ ուղղությամբ, այնպեսէլ Էլչիբեյն էրԱդրբեջանին տանում դեպիՆԱՏՕ և Թուրքիա, ինչը բերեց Ադրբեջանիկործանմանը՝ այդպահին, մինչև ՀեյդարԱլիևը եկավ ևլուծումը գտավ։
Հիմա Փաշինյանը գնումէ նույն ճանապարհով՝չհասկանալով, որմտնում է միաշխարհաքաղաքական խաղիմեջ, որի մեջորևէ հնարավորություն չունի հաղթելու։
Եթե Հայաստանում նորմալիշխանություն լիներ, որը կվարեր բալանսավորվածդիվանագիտություն ևկկարողանար ներդաշնակեցնել աշխարհաքաղաքականխաղացողների շահերը, մենք կունենայինք բոլորովինայլ իրավիճակ։
Սա բարդագույն խնդիրէ, և դրալուծումը հետևյալն է, որի մասին դեռվաղուց ենք խոսել, և որը մեր 2021 թվականի նախընտրական ծրագրումէլ կար։
Սյունիքը՝ նման աշխարհաքաղաքականհետաքրքրվածության պայմաններում, պետք է դարձնելտրանսպորտային հանգույց, որտեղ կխաչվեն երկաթուղիները՝Հյուսիսից Հարավ, ԱրևելքիցԱրևմուտք։ Երբ այսճանապարհով ստեղծես կոնսորցիումև ներդաշնակես տարբերպետությունների շահերը, Հայաստանը դուրս կբերեսաշխարհաքաղաքական մահացուպայքարից։
Մի այսպիսի լուծմանէ պետք հասնել՝բարդագույն դիվանագիտության արդյունքում։
Բայց հիմաունենք այն, ինչունենք՝ Էլչիբեյի կառավարություն»։
Նա, մասնավորապես, նշել է. «Ադրբեջանը ցանկանում է Զանգեզուրը վերցնել իր վերահսկողության տակ և վերականգնել կապը Նախիջևանի ու Թուրքիայի հետ։
Երկրորդհերթին՝սա թուրանական ծրագիր է, որը նպաստելու է Թուրքիայի և թուրքական աշխարհի միջև կապի ու տնտեսական համագործակցության առանցքի ստեղծմանը։
Իսկհիմա՝ինչպեսէ սա դառնում աշխարհաքաղաքական ծրագիր։
Մի կողմից՝ Ռուսաստանի, Չինաստանի ու Իրանի, մյուս կողմից՝ Արևմուտքի համար շատ կարևոր է, թե այս ծրագիրը ով է վերահսկելու։
2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության ստորագրումը Ռուսաստանի կողմից փորձ էր՝ այդ ծրագիրը վերցնելու իր վերահսկողության տակ։
Բայց, բնականաբար, Արևմուտքը դրահետչէրկարողհամակերպվել և պարտադրեց Փաշինյանին վիժեցնել այդ ծրագիրը, անգամ երբ դրա գինը Ղարաբաղի կորուստն էր։
Իսկհետագայում՝ այդծրագիրըբերելարևմտյանազդեցության տակ, անգամեթեդրագինըՀայաստանի ինքնիշխանության ջախջախումն ու աստիճանական ադրբեջանականացումն է։
Պետքէ հասկանալ, որ Սյունիքը մեր հաղթաթուղթն է, մեր ակտիվն է, որի համար այժմ գնում է աշխարհաքաղաքական պայքար։
Երբունենումես նման խաղաքարտ, հայտնվում ես դժվար վիճակում, որովհետև պետք է ունենաս ծայրահեղ խելացի դիվանագիտություն, որպեսզի կարողանաս այդ աշխարհաքաղաքական մրցակցությունից դուրս գալ հաղթող։
Խնդիրը՝հաղթաթուղթը ճիշտօգտագործելն է։ Հակառակ դեպքում՝ ձեռքիցդ կխլեն ու մաս-մաս կանեն։
Այստեղէ գալիս քո հմտությունը՝ դարձնել հաղթաթուղթը մի ակտիվ, որը աշխատում է քո օգտին, ինչպես Ադրբեջանը արեց իր նավթային ակտիվի հետ 1994 թվականին՝ «Դարի գործարքով», երբ Հեյդար Ալիևը կարողացավ բանակցել բոլոր աշխարհաքաղաքական դերակատարների հետ և ներդաշնակել տարբեր պետությունների շահերը։
Մի այսպիսի «Դարի գործարք» էլ Հայաստանին է պետք։
Առայժմ մենք գնումենք Ադրբեջանի 1992–1993 թվականներիճանապարհով, և պատահականչեն Փաշինյան–Էլչիբեյզուգահեռները։
Ինչպես Փաշինյանն էՀայաստանին տանում աշխարհաքաղաքականկոնկրետ ուղղությամբ, այնպեսէլ Էլչիբեյն էրԱդրբեջանին տանում դեպիՆԱՏՕ և Թուրքիա, ինչը բերեց Ադրբեջանիկործանմանը՝ այդպահին, մինչև ՀեյդարԱլիևը եկավ ևլուծումը գտավ։
Հիմա Փաշինյանը գնումէ նույն ճանապարհով՝չհասկանալով, որմտնում է միաշխարհաքաղաքական խաղիմեջ, որի մեջորևէ հնարավորություն չունի հաղթելու։
Եթե Հայաստանում նորմալիշխանություն լիներ, որը կվարեր բալանսավորվածդիվանագիտություն ևկկարողանար ներդաշնակեցնել աշխարհաքաղաքականխաղացողների շահերը, մենք կունենայինք բոլորովինայլ իրավիճակ։
Սա բարդագույն խնդիրէ, և դրալուծումը հետևյալն է, որի մասին դեռվաղուց ենք խոսել, և որը մեր 2021 թվականի նախընտրական ծրագրումէլ կար։
Սյունիքը՝ նման աշխարհաքաղաքականհետաքրքրվածության պայմաններում, պետք է դարձնելտրանսպորտային հանգույց, որտեղ կխաչվեն երկաթուղիները՝Հյուսիսից Հարավ, ԱրևելքիցԱրևմուտք։ Երբ այսճանապարհով ստեղծես կոնսորցիումև ներդաշնակես տարբերպետությունների շահերը, Հայաստանը դուրս կբերեսաշխարհաքաղաքական մահացուպայքարից։
Մի այսպիսի լուծմանէ պետք հասնել՝բարդագույն դիվանագիտության արդյունքում։
Բայց հիմաունենք այն, ինչունենք՝ Էլչիբեյի կառավարություն»։
Նմանատիպ նյութեր
Այս բաժնից
