Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է.

«Բանակի կենտրոնական իշխանությանը չենթարկվելու մի պատմական օրինակ բերեմ, որպեսզի շատ չշահարկվի բանակի իշխանությանը չենթարկվելու հանգամանքը:

1940-ին Գերմանիան օկուպացնում է Ֆրանսիայի հյուսիսը, իսկ հարավում, Վիշի քաղաքում, տեղակայվում է Ֆրանսիայի օրինական` լեգալ ու լեգիտիմ, արդար ընտրություններով ձևավորված Ֆրանսիայի կառավարությունը: Այդ կառավարությունը համագործակցում էր Հիտլերի հետ: Մոտավորապես այն, ինչը կատարվում է այսօրվա Հայաստանում:

Դե Գոլը, ի տարբերություն շատերի, չի համակերպվում այդ փաստի հետ ու Գերմանիայի ու կալաբորացիոնիստների դեմ զինված պայքար է սկսում: Կարճ ասած, բանակի մի հատվածը սկսում է չընթարկվել Ֆրանսիայի օրինական իշխանությանը:

Դե Գոլը հիմա Ֆրանսիայի հերոսն է, իսկ Առաջին պատերազմի հերոս, մարշալ Պետենը, ով Վիշիի կառավարության գլուխն էր, մահվան դատապարտվեց, բայց մահապատիժը փոխարինվեց ցմահ բանտարկությամբ:

Իմիջիայլոց, մեզ մոտ մահվան դատավճիռ չկա:

Հ.Գ. Քանի որ թուրքերին չենք սիրում, Աթաթուրքի զինվորական ապստամբության օրինակը, որով Թուրքիան փրկվեց, չեմ բերում»: