1822 դիտում
12:34 24-01-2021
Ամենասիրելի և տաղանդավոր գործընկերը նա է, ումից փորձում ես սովորել. հարցազրույց սիրված դերասան Գեորգի Հովակիմյանի հետ. ՖՈՏՈՌԵՊՈՐՏԱԺ
Հայկական մշակույթի ակունքները գալիս են դեռևս հայկական ցեղային միությունների ու պետական կազմավորումների ժամանակներից: Դրանք մեզ ծանոթ են ոչ միայն պահպանված առասպելներից և կրոնական հավատալիքներից, այլև պեղումների նյութերից:
Մշակույթի ճյուղերն են լեզուն, գրականությունը, ճարտարապետությունը, քանդակագործությունը, նկարչությունը, երաժշտարվեստն ու պարարվեստը, թատրոնն ու կինոն և այլն:
Պատմական հանգամանքների բերումով հայկական մշակությը ձևավորվել ու զարգացել է ոչ միայն բուն Հայաստանում, այլև Սփյուռքում:Հայաստանում մինչև օրս մնացել են մշակութային ոլոր-տներ,գործիչներ ու օջախներ,որոնք պահպանում ու տարածում են,ինչպես տեղի, այնպես էլ օտարազգի մշակույթի ավանդույթները, թե մեր, այնպես էլ արտերկրում:
Ցավոք կարող ենք նշել այն,որ այսօրվա հեռուստաալիքները ողողված են մեծ մասամբ անհետաքրքիր ու անիմաստ հեռուստահաղորդումներով և անորակ նախագծերով, որոնք հիմնականում ապականում են մեր երիտասարդությանը` մղելով դեպի հեռավոր անդունդ։
Ներկայիս հեռուստանախագծերի, դերասանական ու մտավորականության մասին զրուցեցինք սիրված արվեստագետ, մտավորական Հենրիկ Մալյանի անվան կինոդերասանի ու Մհեր Մկրտչյանի անվան արտիստական թատրոնների դերասան Գեորգի Հովակիմյանի հետ:
Ծնվել է 1952թ. սեպտեմբերի 12-ին, Թբիլիսիում: 1958-68թթ սովորել է տեղի թիվ 92 միջնակարգ դպրոցում, 1969-71թթ` Ս.Շահումյանի անվան դրամատիկական թատրոնին կից ստուդիայում: 1981թ. տեղափոխվել է Երևան: Նույն թվականից աշխատում է Երևանի Հ.Մալյանի անվան կինոդերասանի թատրոնում: Խաղացած ներկայացումներից են` «Իմ անունը Արամ է», «Աստվածային կատագերկություն», «Դեկամերոն», «Կարոտ», «Պատմություններ գնացքում», «Ամուսնություն» և այլն: 1983-93թթ համատեղ աշխատել է «Եռանկյունի», Մհեր Մկրտչյանի անվան արտիստական, «Մետրո», 1995թ.` Փոսի, 2007-10թթ` Երևանի պետական երաժշտական Կամերային թատրոններում: Հյուրախաղերով հանդես է եկել մի շարք երկրներում: 1983-87թթ նկարահանվել է հեռուստաներկայացումներում: 1982թ-ից նկարահանվել է ֆիլմերում` «Սպիտակ ոսկոր», «По ком тюрьма плачет», «Աշուղ Քերիբ», «Ծովահենների կայսրությունը», «Дом дураков», «Մի նայիր հայելուն», «Վանալճի արևածագը», «Անպետքը» և այլն: Աշխատել է «Հայ TV», «Շանթ» և Հայաստանի հանրային հեռուստատեսություններում:
[b]- Տարիների հեռվից գնահատելով ձեր անցած ճանապարհը` ինչպե՞ս կներկայացնեք այսօրը:Մի քանի խոսքով պատմեք, թե ինչպե՞ս որոշեցիք դառնալ դերասան[/b]
-Ծնվել եմ Թիֆլիսում աշխատավորի ընտանիքում: Եթե ասեմ փոքր տարիքից երազել եմ դերասան դառնալ սուտ կլինի: Իններորդ դասարանից միայն սկսեցի մտածել, դպրոցն ավարելուց հետո ինչ եմ անելու: Եվ որոշումը կայացրի, ավարտելուց հետո մեկնել Երևան փորձել թատերա-գեղավրեստական ինստիտուտ դիմել: Գնալով համոզվում էի որ դա իմ վերջնական որոշումը կդառնա: Բայց պատճառներից ամենա կարևորը եղբայրս էր: Նա չկայացած տաղանդավոր դերասան էր: Ինձանից քսան տարի մեծ: Տան պայմաններում փոքրիկ տեսարաններ էր բեմադրում և ինձ էլ ներգրավելով սկսեցի կատարել նրա հանձնարարությունները: Դա իմ կյանքի առաջին քայլերն էին: Դպրոցը ավարտելուց հետո ընդունվեցի Թբիլիսի /այն ժամանակ Ստեփան Շահումյանի// իսկ հիմա Պետրոս Ադամյանի անվան Պետական Հայկական Դրամատիկական թատրոնին կից թատերական ստուդիան:
Ավարտելուց հետո միացա հիմնական խմբին և աշխատեցի տասը տարի: 1981-ին կնոջս Սառա Համարձումյանի հետ միասին դիմեցինք Հենրիկ Մալյանին: Եվ ընդունվեցինք նորաստեղծ կինոդերասանի թատրոն-ստուդիան:Հարազատ իմ թատրոնը դարձել է իմ գլխավոր երակը մինչև հիմա սնվում եմ նրա արյունով:
[b]-Մտավորական մարդու Ձեր բնորոշումը:[/b]
-Եթե մտավորական չեն ծնվում ապա դառնում են: Ես չգիտեմ ինչքանով եմ մտավորական բայց որ ապրում և ստեղծագործում եմ այդ աշխարհի պայմաններում դա ճշմարտություն է: Բախտ եմ ունեցել շփվել և աշխատել իսակապես մեծ մտավորականների հետ, Հենրիկ Մալյան, Աղսի Այվազյան, Մհեր Մկրտչյան, Սերգեյ Փարաջանով, Միքայել Տարիվերդիեվ, Անդրեյ Կանչալովսկի և ուրիշներ; Այդ առումով կարող եմ ինձ երջանիկ համարել:
- Արդյո՞ք հեշտ է խաղալ ներկայիս պայմաններում հատկապես նորաստեղծ ֆիլմերում ու նախագծերում:
-Եթե ետ գնանք կտեսնենք որ իսկապես ունեցել ենք և լավ թատրոն և լավ կինո: Հիմա ունենք էն ինչ ունենք: Իսկ ինչ եղավ, հսկայական երկիրը իր մշակույթով փլվեց: Տաղանդավոր մարդիկ կամ լքեցին երկրային կյանքը կամ էլ հայրենիքը: Նրանց ճակադագրերից գրեթե տեղյակ չենք: Հետո չգիտես որտեղից ծնվեցին արվեստի հետ կապ չունեցող մարդիկ:
Նրանք մեզ հրամցրին իրենց ճաշակը ու ժողովրդի որոշ մասը կուլ գնաց դրան: Փարք Աստծու կամաց-կամաց ծնվեց մի սերունդ որը սկսեց այլ կերպ մտածել: Մի քանի ուսանողների ֆիլմերում նկարվել եմ, հավատացեք շնորհալիներ կան: Եթե ամեն ինչ լավ գնա նրանք դեռ իրենց խոսքը կասեն:
Վերջին տասը տարիներին կինոն իսկապես սկսեց ուշքի գալ: Եվ ես բախտ եմ ունեցել աշխատել այնպիսի ռեժիսյորների հետ ինչպիսին են Մհեր Մկրտչյանը, Կյանք ու կռիվ, Հոսանքին հակառակ, Լյուդվիկ անունով ոզնին, Էդգար Բագդասայնի Սիմոնի ճանապահը, Գարիկ Մաշկարյանի Գոգ Մագոգ, Արմեն Մկրտչյան-Ռոնովի Քաջ Նազար, նույնիսկ հրավիրվել եմ Վրաստան և նկարվել քաղաքական սերիալում հետաքրքիր մի կերպարով: Անցած տարվա ծանր պայմաններում նկարվել եմ մի քանի ֆիլմերում հուսանք այս տարի կցուցադրվեն: Թատրոնը մնում է իմ առաջնապլանում դա Մալյան և Մհեր Մկրտչյան հարազատ թատրոններն են:Կոռոնավիրուսի պատճառով գրեթե չենք աշխատել: Այս տարի կարծես սկսելու ենք մեր ելույթները, թու թու աչքով չտանք:
[b] - Մշակույթը տվյալ ժողովրդի դիմագիծն է. կարո՞ղ ենք այսօր պարծենալ մեր այդ դիմագծով:[/b]
-Մեծ հաշվով մեր մշակույթով պարծենալու շատ առիթ կա: Ազգային և դասական հիանալի երաժշտությամբ, ջազային և էստրադային…տեսեք ինչքան լավ խմբեր են ծնվում: Բա նկարչական արվեստը, տաղանդավոր դիզայներն էր հայտվել…
[b] -Դուք էլ, շատ շնորհաշատ մտավորականների նման անցել եք լույս ու մութ տարիների միջով. ի՞նչ կարծիքի եք այն ժամանանակների ու ներկայիս հեռուստատե սության մասին, ի՞նչ կարծիքի եք հեռուստահաղորդումների մասին և ի՞նչ են տալիս դրանք հասարակությանը:[/b]
-Ամենա մասայականը դա հեռուստատեսույունն է: Կարևոր եմ համարում նրա քաղակականությունը տվյալ ասպարեզում; Մութ ու ցուրտ տարիներին համարյա բան չհասկացանք, մի ժամը ինչ կարար տալ, ինչ որ սերալներ, բայց և այնպես մարդիկ հաճույքով նայում էին: Չեի ասի որ այսօր բարձր մակարդակի վրա է: Իմ կարծիքով պակասում է ճաշակով մշակույթային, գիտական և ուսուցողկան հաղորդումները: Մատղաշ սերնդին ճիշտ կրթել է պետք:
[b]- Ձեր ամենասիրելի գործընկերը հեռուստատեսության ոլորտում, թատրոնում ու կինոյում:[/b]
-Ամենասիրելի գործընկերը տաղանդավոր գործընկերն է, ումից փորձում ես սովորել:
[b] - Ի՞նչը կարող է միավորել դերասաններին և ընդհանրապես` մտավորականներին:[/b]
-Անշահախնդիր նվիրվել արվեստի: Ամեն մարդ պիտի սիրի ու նվիրվի իր գործին:
[b]
-Ինչը կոտրեց միասնականությունը դերասանների մեջ:[/b]
-Խանդն է կոտրում մարդկանց, մնացածը տանելի է:
[b]-Ինչն է տարանջատում մտավորականությանը ու դերասաններին:[/b]
-Իրար չհասկանալն ու չնդունելը:
[b] -Հավատում եք, որ կգան համախմբան ժամանակները:[/b]
- Լավ կլինի համախմբվենք եթե հարցը վերաբերվում է հատկապես ՀԱՅՐԵՆԻՔԻՆ:
[b]
-Ձեր կարծիքով ինչպիսի կարգավիճակում են գտնվում մեր երկրի երիտասարդ դերաանները:[/b]
-Չեմ կարծում ճնշված լինեն: Սերիալներից երևվում է որ բավական զբաղված են: Պիտի հասկանան որ իրենցն է ապագան:
[b]-Մի քանի խոսքով կներկայացնեք ձեր առաջիկա ծրագրերը:[/b]
-Տարին նոր է սկսվել տեսնենք:
[b] - Ինչի՞ վրա է բևեռացված մեր հասարակությունը, ի՞նչ որակ է ձևավորում արվեստը:[/b]
-Այսօր բոլորը բևեռված են Հայրենիքի ապագայի ճակատագրով: Արվեստն ու արվեստի մարդիկ պիտի փորձեն ճաշակը չիջեցնեն պլինտուզից ներքև:
[b] - Ո՞րն է դերասանի տեղը հասարակության մեջ:[/b]
-Մնալ բարձր մակարդակի վրա:
[b] -Կա մի բան,որ չասել չեք կարող:[/b]
-Սիրել և լինել սիրված:
[b]- Ո՞րն է Ձեր խորհուրդն այսօրվա հայ երիտասարդությանը,մտավորականներին ու ձեր գործընկերներին:[/b]
-Լինեն ուշիմ, քաղեն այն, ինչը պետք կլինի իրենց և Հայրենիքին և իհարկե աշխարհին:
[b]Նյութը և լուսանկարները՝ Գարիկ Ավետիսյանի [/b]
ԼՈՒՍԱՆԿԱՐՆԵՐ 4+
4+
Նմանատիպ նյութեր
1866 դիտում
10:59 13-09-2019
Հետևել Լենինի խորհրդին՝ սովորել, սովորել, սովորել․ «Առավոտ»
11604 դիտում
19:14 27-10-2017
«Լավ է աշխատել պրոֆեսիոնալ երաժիշտների հետ, ումից կարող ես բան սովորել». դաշնակարուհի Գլորիա Կամպաներ
3769 դիտում
23:31 11-01-2020
Նիկոլ Փաշինյան. Շատ տաղանդավոր են մերոնք, ահավոր տաղանդավոր
Այս բաժնից
457 դիտում
23:27 28-03-2024
ՀՀ-ն որևիցե բան չի պատրաստվում զիջել, որը որ իրենն է, չի լինելու այդպիսի բան․ դա անհնար է․ Ալեն Սիմոնյան
508 դիտում
23:14 28-03-2024
Վրաստանից ժամանած պատվիրակությունն այցելել է Հայաստանի պատմության թանգարան