Հին եգիպտացիները հայտնի են որպես մահվան և մահվան պանթեոնին հատուկ ուշադրություն դարձնող ազգ

Հին եգիպտացիները իրենց պատվավոր մեռյալներին մումիֆիկացնում էին և շինում նրանց համար հսկայական մահարձաններ, որոնցից են Գիզայի բուրգերը։ Նրանց աստվածներից շատերը կապվածություն ունեին մահվան հետ։ Այսպես, Ամուտը, որի անունը նշանակում էր Խժռող՝ կամ Ոսկրակեր, դև-կին էր, որի մարմինը 1/3-ով կազմված էր կոկորդիլոսից, 1/3-ով գետաձիուց և 1/3-ով առյուծից՝ դրանք հին եգիպտացիներին հայտնի երեք խոշորագույն մարդակեր գազաններն էին։ Նրա տիտղոսներից էին «Մեռելներ Խժռողը» և «Սրտակերը»: Ամուտը հաճախ պատկերվել է Օսիրիսի դատի տեսարաններում մեղավորների «հոգի խժռողի» դերում։ Անուբիսը շնագայլի գլուխ ունեցեղ աստված էր։ Ի սկզբանե նա մեռելների ամենահզոր աստվածն էր, բայց հետագայում նրա իշխանության մի մասն անցել էր Օսիրիսին։ Անուբիսը մեռելների վերատեսուչն էր ու թույների, դեղերի և դեղամիջոցների հսկիչը: Նա իր անունները ստանում է թաղման արարողության անբաժան մասը լինելով, օրինակ՝ «Նա, որ իր սարից վեր է»՝ որն ընդգծում է նրա կարևորությունը որպես մահացածների և նրանց գերեզմանատների պաշտպան, և «Նա, որ զմռսման տեղում է»՝ որը կոչված է ասոցիացնել նրան մումիֆիկացման գործընթացի հետ։ Հին եգիպտական շատ այլ աստվածների նման՝ Անուբիսը նույնպես իրավիճակից ելնելով տարբեր դերեր է ստանձնում։